Elkaar 4 minuten in de ogen aankijken 😍
We hebben allemaal wel van die wonderlijke ontmoetingen. Zoals ik er vandaag een mocht hebben. Ik stond buiten te wachten en had oogcontact met een voor mij onbekende toerist uit Amerika. Voor ik het wist hadden we een prachtig gesprek over de schoonheid van Amsterdam.
Terwijl ik wegliep moest ik denken aan een onderzoek van Dr. Aaron, een psycholoog aan de Stony Brook University.
Hij voerde hij een baanbrekend experiment uit dat ons begrip van sociale relaties en menselijke verbondenheid heeft veranderd. Het experiment was minstens zo eenvoudig als indrukwekkend.
Hij bracht twee willekeurige mensen samen in een laboratorium en gaf hun een lijst met 36 vragen die steeds persoonlijker werden. Na afloop van het vraaggesprek moesten ze elkaar vier minuten lang in stilte aankijken. Vier minuten waarin er -bleek achteraf- een hoop kan gebeuren 😳
De resultaten van het experiment waren opmerkelijk. Veel deelnemers gaven aan dat ze na afloop van het vraaggesprek een sterke verbondenheid voelden met hun partner. Sommige deelnemers beschreven het zelfs als een liefdesgevoel en bleven contact houden na het experiment.
Geïnspireerd door het wetenschappelijke onderzoek van Arthur Aron besloot het SoulPancake YouTube kanaal koppels uit te nodigen en elkaar 4 minuten in de ogen aan te kijken. Geen vragenlijsten, geen gesprek. Alleen maar in de ogen aankijken. De resultaten waren soortgelijk als in de uitgebreide variant. Tekenend is wat een man zegt tegen zijn vrouw met wie hij 55 jaar is getrouwd: ‘Wanneer ik je echt goed aankijk, besef ik mij hoeveel ik je nodig heb en wat jij voor mij betekent’.’
Neurowetenschappers besloten om het experiment van Aron naar een volgend niveau te tillen. Ze besloten om 96 mensen willekeurig aan elkaar te koppelen terwijl een MRI in de gaten hield wat er in het brein gebeurde tijdens het oogcontact. Vanaf het moment dat er oogcontact was vond er een synchronisatie van de twee breinen plaats. De breinen ‘ontmoeten’ elkaar en stemden de hersengolven op elkaar af 💥
Bij oogcontact gebeurt er ook nog iets anders: de frontale gyrus wordt intens geactiveerd. Nee, dat is geen Grieks gerecht 🥘 Het is dankzij dit deel van het brein dat wij onze emoties kunnen reguleren, beslissingen nemen, sociale signalen verwerken en andermans perspectief begrijpen. Al deze taken en vaardigheden werden ‘aangezet’ door puur en simpelweg oogcontact met een ander mens.
Verbinding kan soms zo simpel zijn, nietwaar?
We hebben allemaal wel van die wonderlijke ontmoetingen. Zoals ik er vandaag een mocht hebben. Ik stond buiten te wachten en had oogcontact met een voor mij onbekende toerist uit Amerika. Voor ik het wist hadden we een prachtig gesprek over de schoonheid van Amsterdam.
Terwijl ik wegliep moest ik denken aan een onderzoek van Dr. Aaron, een psycholoog aan de Stony Brook University.
Hij voerde hij een baanbrekend experiment uit dat ons begrip van sociale relaties en menselijke verbondenheid heeft veranderd. Het experiment was minstens zo eenvoudig als indrukwekkend.
Hij bracht twee willekeurige mensen samen in een laboratorium en gaf hun een lijst met 36 vragen die steeds persoonlijker werden. Na afloop van het vraaggesprek moesten ze elkaar vier minuten lang in stilte aankijken. Vier minuten waarin er -bleek achteraf- een hoop kan gebeuren 😳
De resultaten van het experiment waren opmerkelijk. Veel deelnemers gaven aan dat ze na afloop van het vraaggesprek een sterke verbondenheid voelden met hun partner. Sommige deelnemers beschreven het zelfs als een liefdesgevoel en bleven contact houden na het experiment.
Geïnspireerd door het wetenschappelijke onderzoek van Arthur Aron besloot het SoulPancake YouTube kanaal koppels uit te nodigen en elkaar 4 minuten in de ogen aan te kijken. Geen vragenlijsten, geen gesprek. Alleen maar in de ogen aankijken. De resultaten waren soortgelijk als in de uitgebreide variant. Tekenend is wat een man zegt tegen zijn vrouw met wie hij 55 jaar is getrouwd: ‘Wanneer ik je echt goed aankijk, besef ik mij hoeveel ik je nodig heb en wat jij voor mij betekent’.’
Neurowetenschappers besloten om het experiment van Aron naar een volgend niveau te tillen. Ze besloten om 96 mensen willekeurig aan elkaar te koppelen terwijl een MRI in de gaten hield wat er in het brein gebeurde tijdens het oogcontact. Vanaf het moment dat er oogcontact was vond er een synchronisatie van de twee breinen plaats. De breinen ‘ontmoeten’ elkaar en stemden de hersengolven op elkaar af 💥
Bij oogcontact gebeurt er ook nog iets anders: de frontale gyrus wordt intens geactiveerd. Nee, dat is geen Grieks gerecht 🥘 Het is dankzij dit deel van het brein dat wij onze emoties kunnen reguleren, beslissingen nemen, sociale signalen verwerken en andermans perspectief begrijpen. Al deze taken en vaardigheden werden ‘aangezet’ door puur en simpelweg oogcontact met een ander mens.
Verbinding kan soms zo simpel zijn, nietwaar?
